Samenwerkingsverbanden in de zorg.
Daarover gaat Mario’s onderzoek.
Hij is geïnteresseerd in succesfactoren voor samenwerking tussen bijvoorbeeld wijkverpleegkundigen, huisartsen en medewerkers van ziekenhuizen.
Alleen heeft Mario een probleem.
Bijna niemand van deze mensen vult zijn vragenlijst in.
Wat te doen?
Soms klopt iemand zoals Mario bij ons aan voor advies. De verwachtingen van communicatie zijn dan hoog. Bijvoorbeeld: ‘Als ik goed communiceer, vullen ze mijn vragenlijst wél in.’
Dat klopt lang niet altijd.
Vergelijk het met vis verkopen aan een koe. Hoe overtuigend je ook communiceert: de koe zal waarschijnlijk geen vis van je kopen. Je zult haar iets anders moeten aanbieden (gras bijvoorbeeld) of een andere doelgroep moeten kiezen (denk eens aan een zeehond).
Iets dergelijks speelt misschien ook bij Mario.
Kost het bijvoorbeeld een half uur om zijn vragenlijst in te vullen? En stelt hij daar een VVV-bon tegenover?
Dan wordt het moeilijk om drukbezette huisartsen, transferverpleegkundigen of bestuurders over te halen.
Ook al zijn de vragen nog zo helder en is de begeleidende brief nog zo sterk.
Zie communicatie dus niet als wondermiddel, als iets wat losstaat van de inhoud.
En kijk eerst of die inhoud – je voorstel, product of vragenlijst – voldoende aansluit bij de wensen van je publiek.
Groet,
Arnaud