Softwareprogramma’s die afbeeldingen voor je maken zijn te gek.
Met één klik op de knop heb je een treemap, watervaldiagram of wordcloud op basis van je data.
Toch zit er ook een gevaar in het gemak waarmee je deze afbeeldingen kunt maken. Ik ga hier waarschijnlijk een beetje conservatief klinken 😉
Laten we er eerst een voorbeeld bij pakken.
Online kwam ik een dataset tegen van de roman Les Misérables. Over hoe vaak personages voorkomen, hoe vaak ze samen voorkomen en tot welke groep ze behoren.
Als ik deze dataset in het programma Gephi invoer, krijg ik deze afbeelding:
Twee minuten werk. En ik heb al iets substantieels voor mijn presentatie of artikel.
Toch is het goed om te beseffen dat het programma extreem veel keuzes heeft gemaakt.
Allereerst heeft het besloten dat dit een network visual wordt. Terwijl voor mijn boodschap een staafdiagram met de groepen misschien wel beter is.
Vervolgens heeft het bepaald welke kleuren de groepen krijgen, op welke plek de groepen staan, hoeveel personages zijn opgenomen, enzovoort.
Mijn advies als je zelf een afbeelding maakt?
Bedenk eerst wat je boodschap is. Wat wil je vertellen?
Pak vervolgens een leeg vel papier en een potlood. En begin te schetsen tot je min of meer tevreden bent.
Pas dan is het tijd om je softwareprogramma te openen.
Ouderwets – maar zo neem je wel weer zelf de teugels in handen.
Groet,
Arnaud