Januari 2016.
Mijn collega’s hadden een nieuw idee. Vanaf nu zouden we elke training beginnen met een tekening op de flip-over.
Centraal stond een poppetje: de trainingsdeelnemer.
Wat we daaromheen tekenden, hing af van de brainstorm over het publiek van onze deelnemers. Bijvoorbeeld subsidiegevers, mensen uit het bedrijfsleven, dokters, patiënten en leken.
Ik geef toe dat ik niet direct enthousiast was.
Ik ben namelijk absoluut geen tekentalent.
Met lichte stress oefende ik thuis op veelvoorkomende publieken.
Mijn patiënten zaten bijvoorbeeld standaard in een rolstoel, ook als ze een burn-out hadden.
En mijn leek was altijd op een verjaardag.
Tot mijn verbazing deden de meeste mensen alsof er niks met mijn tekeningen aan de hand was. Een enkeling maakte een grapje, maar dat kwam de sfeer alleen maar ten goede.
De belangrijkste les?
Jij bepaalt wat je tekening betekent. En daar gaat je publiek in mee.
Neem als voorbeeld een snelle krabbel als deze:
Als jij zegt dat dit een muis is, accepteert je publiek dit als muis. En herkent het de volgende krabbel die hierop lijkt als zodanig. Als jij zegt dat het een vergrootglas is, ook.
Dus kan je net als ik niet tekenen?
Dat is geen geldig excuus om ervan af te zien.
Groet,
Arnaud