Een blogpost uit 2005.
Aan de lay-out zie je dat dat even geleden is: MS-DOS-vibes.
Maar nog steeds is het een van de beste artikelen over schrijven die ik gelezen heb. En ik heb er best wat gelezen.
Alleen al de titel.
Conversational writing kicks formal writing’s ass.
Auteur Kathy Sierra adviseert om te schrijven zoals je praat. Maar dan zonder de uh’s en zeg-maar’s.
Niet alleen in blogartikelen. Ook in boeken.
Zelfs boeken over complexe onderwerpen.
Als je conversational schrijft, gebeurt er namelijk iets geks.
Je lezer weet wel dat hij geen echt gesprek voert. Maar toch denkt zijn brein onbewust dat het terug moet praten. En daardoor let het beter op.
Onderzoek toont ook aan dat mensen conversational writing beter onthouden dan formal writing.
Misschien weet je dit intuïtief wel. Maar de meeste mensen hebben op de middelbare school afgeleerd om informeel te schrijven.
Helaas, zegt Sierra. Je docent uit de brugklas had het verkeerd.
Sierra eindigt haar verhaal met een fraaie oneliner.
Als je brein een bumpersticker had, stond erop: I heart conversation.
Dus, wil je dat ik oplet?
Spreek me aan met ‘jij’. Stel me vragen. Gebruik alledaagse woorden.
Net als in een gesprek.
Groet,
Arnaud